(For English, scroll down)
Hallo iedereen!
Ik zou graag iets bespreken dat voor mij heel belangrijk is: de vele misverstanden die er, vooral in Vlaanderen, zijn over het geloof en specifieker het christendom. Het is het misverstand dat praktisch iedereen hier over de laatste generaties heeft meegekregen en de reden waarom de meerderheid helemaal heeft afgehaakt. Maar het is een grote leugen.
Waarover heb ik het? Wat is de grootste kritiek dat het christendom krijgt door niet-gelovigen? Hypocrisie. 'Die christenen, ze zijn zo hypocriet als iets: ze doen zich voor alsof zij perfect zijn, met hun ideeën over zondigheid, ze doen zich heilig voor en vanbinnen zitten ze met allerlei opgekropte frustraties, ze denken dat ze zoveel beter zijn terwijl ze anderen zitten te veroordelen', enz. enz.
Helaas zijn er ook veel zulke christenen geweest en er zijn er vast ook nog altijd; maar deze zitten echt op een verkeerd spoor. Ik zou zelfs durven zeggen, die houding is nu juist hetgeen dat Jezus zelf doet huiveren. Het lijkt een beetje op de houding van de Farizeeërs in zijn eigen tijd.
Voor alle duidelijkheid: dit is geen bericht om andere christenen op de vingers te tikken. Dit is integendeel een bericht waarin ik over mezelf zeg, samen met paus Franciscus en vele christenen die de echte waarheid hebben gevonden: 'ik ben een zondaar'. We zijn het allemaal, elke mens is het. Maar in plaats van dat als iets negatiefs te zien, is het eigenlijk bijna het mooiste dat je over jezelf kan zeggen. Want wie dat durft zeggen, zonder schaamte of angst, is een echte christen. Waarom? Omdat hij of zij voor honderd procent vertrouwt op de goedheid en liefde van God.
Het christendom gaat niet over perfect moeten zijn of jezelf beter voordoen, integendeel. God wil niet dat we niet echt zijn, dat we delen van onszelf verbergen. Waarom konden Adam en Eva niet langer in het paradijs blijven? Omdat ze zichzelf niet meer durfden tonen aan God. Omdat ze hem niet meer vertrouwden. Dat is de echte roeping van ons geloof: om God een Vader over ons te laten zijn en ons door Hem te laten beminnen; om te durven kinderen van Hem te zijn. Ben je kwaad op hem? Zeg het hem dan. Heb je twijfels of hij bestaat? Zeg het hem! Het is pas als we eerlijk durven zijn tegen Hem, dat we helemaal eerlijk kunnen zijn met onszelf en de anderen. Met andere woorden, als we echte christenen, echte kinderen van God willen zijn, is hypocrisie onmogelijk. En wat dan met de dingen waarvoor we ons schamen, waarover we spijt hebben, die ons slecht doen voelen? Daarvoor heeft Jezus de biecht ingesteld, het sacrament van verzoening met God. Het is geen straf of verplichting, het is God die ons altijd nieuwe kansen voor een nieuwe start wil geven, die ons vrij wil maken van alles dat ons hindert. Want het enige dat God eigenlijk wil, is dat we écht gelukkig kunnen zijn. Hij is geen sadist, Hij is geen straffende God, Hij wil geen regeltjes opleggen om ons onder de duim te houden. Hij biedt enkel middelen aan om ons met Hem te kunnen verzoenen, op Hem te vertrouwen, en op die manier ook ons met onszelf te verzoenen en ons vrijer te weten. Hij vraagt maar één ding: oprechte liefde. Waarom? Omdat enkel op die manier echt geluk voor ons mogelijk is. Zoeken we er onbewust niet allemaal naar, die echte liefde? Velen zoeken het in een relatie met een persoon, maar zijn dan al te vaak teleurgesteld. Hun diepe eenzaamheid of pijn wordt niet verzacht; de relatie loopt stuk omdat de wederzijdse verwachtingen te hoog zijn, of soms te laag, als we alle hoop al opgegeven hebben. Ik kan één ding met oprechte zekerheid zeggen: die liefde waar je naar op zoek bent, dat deze generatie al quasi heeft opgegeven, bestaat, en is zelfs héél dichtbij! Het is het Hart van God. Hij huilt omdat zo weinig van zijn kinderen nog naar Hem zoeken. Hij wil zijn liefde geven, maar de harten van de mensen zijn vaak gesloten voor hem. Kan je dit maar moeilijk geloven? Toch is het zo... Vraag het Hem maar eens!
Het is pas als we al onze façades afleggen, onze maskers van perfectie of van wie we zouden willen zijn, en onszelf aan God tonen zoals we echt zijn, dat het echte geloof en de echte liefde kan ontstaan! Dat is het christendom en dat is heiligheid - vertrouwen op God, of als dit voor ons te moeilijk is, verlangen naar dat vertrouwen - dat is al genoeg.
Veel liefs!
Goedele *
-----------
Hello everyone!
I would like to discuss something that's of great importance to me: the many misunderstandings considering faith, and more specifically, christianity. It's the greatest misconception of the last generations and, I think, the greatest reason why most people gave up on it. But it's a big lie.
What am I talking about? What's the biggest criticism christianity gets from non-believers?
I think it's hypocrisy. Many people think that christians are hypocrite, trying to show or believe that they are perfect, condemning others, lying to themselves, living in an illusion.
Unfortunately, there have been many christians like this, even still today. But they are not the right examples. In fact, this kind of behaviour is exactly what makes Jesus himself shudder. It resembles the way the Pharizees reasoned in His own day.
Just to clarify: I'm not pointing any fingers here. On the contrary, in this blog post, I would like to say about myself, together with our pope Francis and many other christians who found the Truth: 'I'm a sinner'. All of us are, every human being is. It's the way we are so easily tempted to talk badly of others, to hurt each other, to offend, to have the wrong priorities, and then we're only talking about smaller things, sometimes even unwilling. But. To say this, 'I'm a sinner', doesn't need to mean something negative. We know that we're sinners, but much more than that, we know that we are loved. To be able to say that you're a sinner, without fear, without shame, is the most beautiful thing of christianity, because it means that you have the greatest confidence in God's love for you and in his goodness.
Christianity is not about having to be perfect, having to merit your passage to heaven, making sure your appearance is good. God doesn't want us to be unreal, He doesn't want us to hide parts of ourselves. Why were Adam and Eve unable to stay in paradise? Because they were afraid to show themselves to God. They didn't trust Him any longer. That's the real call of our faith: to let God be our Father, let Him love us, to be His children. Are you angry with him? Just tell Him. Do you have doubts about Him? Tell him! It's only when we are able to be honest with Him, that we can be entirely honest with ourselves and with others. In other words, if we want to be real christians, real children of God, hypocrisy is impossible. And what about the things that make us feel ashamed, feel bad, the things we aren't proud about? For that, Jesus gave us confession, the sacrament of reconciliation with God. It's not a punishment or obligation, it's God wanting to give us new chances for a new life, wanting to make us free from everything that hinders us. Because the only thing that God really wants, is to give us true happiness. To give true happiness to everyone. He's not a sadist, he's not a punishing God, he's not giving us rules to dominate or suppress us. He only offers us ways to reconcile ourselves with Him and to trust Him, so that we might reconcile with ourselves and the people around us. So that we might be free. He only asks for one thing: sincere love. Why? Because that's the only thing that will lead us to true happiness. Aren't we all searching for it, consciously or unconsciously, this true love? Many people are searching for it in others, in a partner, but they often get disappointed. Their deepest loneliness or pain can't be soothed; the relationship breaks down because they expect too much of each other, or too little if all hope has been given up.
I can tell you one thing with utmost certainty: this love that you are searching for, that these generations often already have given up, exists, more even, is very near to you! It's the Heart of God, the Heart of Jesus. He is crying because so little of his children are searching for Him, the one true source of their happiness. He wants to give them His love, but the hearts of the people are often closed. Do you find this hard to believe? Yet it's true... Just ask Him!
It's only after we are able to shed our masks, our walls, our facades of perfection and show ourselves to God just the way we are, that real faith and love can come into being! This is true christianity, this is true holiness - to trust in God. Or if that is too difficult, to aspire to trust in Him. That's already enough, I can assure you from my own experience.
Lots of love,
Goedele *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten