Jezelf leren accepteren zoals je bent en je bewust worden van innerlijke schoonheid.
Het is niet altijd gemakkelijk in onze maatschappij: alles om ons heen vertelt ons tegenwoordig dat we perfect moeten zijn en leven. Lijden mag niet meer zichtbaar zijn langs de buitenkant, maar wordt diep weggestoken. Die scheiding tussen wat er binnen in de mens zit en gebeurt en wat langs de buitenkant mag of moet getoond worden, is gevaarlijk om verschillende redenen. Ten eerste, het is taboe om je gevoelens direct te uiten en er wordt te veel opgekropt. Mensen durven zich niet meteen uit te spreken over dingen en houden het voor zichzelf tot de bom barst. Vooral de negatieve gevoelens: kwaadheid, verdriet, angst, ziekte, omdat die dingen niet meer gezien willen worden, maar zelfs tekenen van grote vreugde of liefde worden niet altijd aanvaard. Ten tweede, doordat de focus te veel op uiterlijke schoonheid ligt, vergeet je al te gemakkelijk dat de echte schoonheid van binnenuit komt. Die enorme focus op uiterlijkheden is vaak door een gemis aan geluk, iets dat moet gecompenseerd worden. Gemis zorgt voor onzekerheid, en die onzekerheid wordt weggewerkt door uiterlijke schijn: een perfecte huid, perfecte wimpers, perfecte lippen, de perfecte schoen. Die dingen kunnen je eventjes wat beter doen voelen, maar uiteindelijk maken ze je niet echt gelukkig. Daarom is het zo belangrijk om bewust te worden van je innerlijke schoonheid. (Kleine nuancering: ik zeg niet dat elke vorm van mode etc. verkeerd is, want ik hou er zelf enorm van. Maar ik merk heel snel hoe ik, perfectionist die ik ben, als ik me slecht voel ook gemakkelijk kan vervallen in overdreven aandacht voor het uiterlijke. Vandaar dat ik dit ook schrijf; ik ben mij er zelf enorm van bewust!)
Innerlijke schoonheid is een resultaat van liefde, waaruit we allemaal voortgekomen zijn. Die kern van liefde zorgt dat iedereen vanbinnen mooi is. Het is alleen vaak niet gemakkelijk om bij die kern van jezelf te geraken, of je er voldoende bewust van te zijn.
De twee aspecten van scheiding tussen innerlijk en uiterlijk vallen ook samen met elkaar. Je kan pas echt gelukkig zijn met jezelf als je het volledig toelaat, naar jezelf en naar anderen toe. En het strafste is dat anderen je ook meer zullen appreciƫren als je eerlijk jezelf bent. Ik geef zelf toe dat ik daar enorm mee geworsteld heb en het nog steeds heel moeilijk vind, zeker in bepaalde situaties. Durven jezelf zijn heeft veel te maken met hoe anderen je tijdens je opvoeding hebben doen voelen over jezelf. We kunnen soms veel het gevoel gekregen hebben niet aanvaard te zijn, ook al was dat misschien wel zo. Er zijn sowieso altijd dingen die anderen in je appreciƫren, maar dat wordt veel te weinig uitgesproken. Vraag eens aan je beste vrienden waarom ze graag rond je zijn, en wat ze vinden dat je grootste talenten en kwaliteiten zijn, als je ze zelf eventjes niet meer ziet. Wees je echt bewust dat die dingen in je mooi zijn en dat je er trots op mag zijn! En geef dan op jouw beurt eens complimenten aan anderen. Wacht, laten we eens kijken of we een ketting kunnen beginnen. Wie dit gelezen heeft, laat iets weten in een berichtje of reactie en ik geef je een compliment. Dan geef jij op jouw beurt complimenten aan iemand anders, en die moet hetzelfde doen. Zou het werken? Complimenten geven betekent het mooie in de ander zien. Op diezelfde manier kan je ook jezelf complimenten geven, of heel ontvankelijk zijn voor positieve woorden van anderen, om het mooie in jezelf te zien.
Allehup... Daar gaan we dan! Let's spread some light...
Goedele *
Voor ik het las, deelde ik je gedachten, toen ik het las genoot ik van je woorden. Nu zou ik voor altijd de ogen willen sluiten en iedereen recht in het hart aanschouwen, en in jouw oren fluisteren over het eindeloze van de vriendschap
BeantwoordenVerwijderen