Dreams #2

Hallo!

Ik had het vervolg beloofd op mijn verhaal... Hier is het dan.
Ik besef meer en meer dat veel dingen veranderd zijn, zoals mijn beroepskeuze, ook al ligt het er niet ver van, maar ook de keuze in woonplaats en levensstijl is veranderd. Ik beloof dat er een tweede, vernieuwde versie komt na deze. :) After all, what's more fun than writing about your dreams without restrictions?


Mijn leven binnen vijf jaar.


Ineens voel ik armen rond me. Robin. Ik draai me om en voel de kus op mijn lippen.
"I didn't startle you, did I?"
Ohja, mijn vriend is Brits. Een mens mag dromen.
Samen zetten we het ontbijt klaar aan de picnictafel buiten: vers fruit, yoghurt, cornflakes, een pot thee.
"You haven't forgotten about our date tonight, I hope?"
Ik glimlach. Dit is het fijne aan onze relatie: we blijven manieren vinden om het onverwachtse en spannende te verwerken in ons dagelijks leven. Een dagje Ardennen, museums, dans,... Het is altijd een verrassing.
Ik denk hier even later nog over na terwijl ik in mijn elektrisch autootje naar mijn uitgever in Bugge rijd. Het is niet erg ver, we wonen aan de rand van Sint-Andries. Hier is er nog veel groen, maar toch is het stadsleven niet veraf. De bouw was een kostelijke aangelegenheid, maar we hebben hopelijk de rest van ons leven samen om de lening af te betalen. En ik heb hier echt al mijn plaatsje gevonden. Ik werk hier vlakbij ook parttime in een museum voor mode, en volg een cursus fotografie en danslessen met vriendinnen die in de buurt wonen. Ik had oorspronkelijk veel getwijfeld of ik in Engeland zou komen wonen. Ik had er een stage gedaan en er ook mijn vriend leren kennen. Maar ik ging te veel moeten achterlaten, en mijn vriend had intussen een mogelijkheid om naar België te komen met zijn werk. Nu is mijn vriend de link tussen Engeland en mij. Hij ontwerpt tuinen voor belangrijke mensen en gelegenheden, en wordt nog vaak teruggevraagd in Engeland. Op die momenten, als ik zelf niet moet werken, ga ik vaak even mee over en weer. Intussen ben ik zelf connecties aan het maken met Engelse uitgevers, om daar ook boeken en gedichten uit te geven. Wat een droom! Ik parkeer mijn auto vlakbij het minnewater. Ik passeerde hier tot een jaar geleden nog om naar de les te komen in de kunstacademie. Intussen heb ik mijn diploma hogere graad schilderkunst behaald. Ongelofelijk wat ik daar allemaal geleerd heb. Ik vond het altijd heerlijk om naar die lessen te komen en mezelf even te verliezen in het werk en de kleuren. Ook nu houd ik er nog van om me af en toe terug te trekken in mijn atelier, de tuin of ergens in de natuur, om te schilderen en mijn hoofd te legen. Volgens Robin zou ik mijn werk moeten verkopen of tentoonstellen, maar dat hoeft voorlopig nog niet voor mij. Ik wil schilderen omdat ik het leuk vind, niet om er geld uit te slaan.
Intussen ben ik bij mijn uitgever aangekomen. Hij is vol lof over mijn nieuw verhaal. Ik zeg dat ik ook nog bezig ben aan een nieuwe gedichtenbundel en dat ik ook graag eens een kinderboek zou schrijven, in samenwerking met een illustrator. Misschien zal ik ooit mijn eigen illustraties kunnen maken. Een uur later ben ik weer buiten.




Hoe dan ook, realistisch of niet, het blijft heerlijk om te kunnen dromen over een toekomst vol regenbogen en roze wolken. Hoewel ik heb gemerkt dat ik het intussen al fijner vind om een realistischer beeld over de komende jaren van mijn leven te vormen. I guess I'm starting to grow up...
Maar dromen zal ik nooit afleren. :)


Tot snel lieve volgers,

Goedele *